Νιώθεις και εσύ που και που παράλογη/ος σαν εμένα; (λογικό αφού είσαι γονέας...)
/Η στιγμή λίγο πριν ξεκινήσει, πάντα χτυπάει πιο δυνατά η καρδιά μου, φοβάμαι… αλλά μου αρέσει κιόλας. Δεν ξέρω πια γιατί ήθελα να ‘παίξω’. Θέλω και δεν θέλω που είμαι μέσα εκεί. Δεν μπορώ να αλλάξω γνώμη, η ζώνη με σφίγγει. Τώρα πρέπει να αντέξω και να απολαύσω το ‘’ταξίδι’’. Και περνάω τελικά φοβερά. Και θέλω κι άλλο!
Έχεις ανέβει σε rollercoaster; Ξέρεις αυτά στα Luna Parks που ανεβοκατεβαίνουν και νομίζεις ότι δεν τελειώνουν ποτέ;
Σκέφτηκα ότι το να είσαι γονέας, είναι σαν να είσαι σε ένα rollercoaster.
· Δεν μπορείς να αλλάξεις γνώμη… παρόλο που κάποιες στιγμές θα ήθελες να πεις ‘πάσο’ και να πας μία βόλτα αφήνοντας τα παιδιά να τσακώνονται μόνα τους και να μαζεύουν το σπίτι. Από τη στιγμή που γεννάς, δεν υπάρχει επιστροφή.
· Ζεις όλα τα συναισθήματα σε έντονη μορφή, τίποτα δεν είναι λείο και ήρεμο στο ταξίδι του γονέα: συναρπαστικές στιγμές, πάθος, έκπληξη, συγκινήσεις, φόβος που σου κόβει την ανάσα, και πάνω απ’ όλα έχει άνω κάτω. Μέρες που νιώθεις ότι πετάει και χορεύει ο γονέας μέσα σου όταν είσαι ψηλά στο rollercoaster και μέρες που νιώθεις ότι δεν ήσουν αρκετός/η μαμά/μπαμπάς όταν είσαι κάτω.
Αλλά όπως και στο rollercoaster, κερδίζει ότι σου αρέσει!
Read More