Το παιχνίδι δεν είναι μία παρένθεση ανάμεσα σε πιο ''σοβαρές'' δραστηριότητες

Σήμερα το πρωί… τα παιδιά παίζουν στο σαλόνι.

Ακούω τον Μπαμπά να τους λέει:

- Παιδιά σε λίγο φεύγουμε, πριν θα χρειαστεί να κάνουμε το x και το x, εντάξει;

- Μα Μπαμπάαααα δεν *τελειώσαμε*!

Και… Χαίρομαι με το «δεν τελειώσαμε».

Γιατί πάντα αυτό λέει η Σοφία σε τέτοιες περιπτώσεις.

Με το «δεν τελειώσαμε» λέει πολλά…

Μας λέει στην ουσία ότι το παιχνίδι είναι η δουλειά τους και ότι πρέπει να ολοκληρωθεί πρώτα.

Θέλει να καταλάβουμε ότι το παιχνίδι τους δεν είναι μια παρένθεση ανάμεσα σε πιο «σοβαρές», οργανωμένες ή δομημένες δραστηριότητες.

Το παιχνίδι είναι ΤΟ θέμα τους, έχει αρχή, μέση τέλος, έχει ΣΚΟΠΟ.

Τα δίνουν όλα και μαθαίνουν όταν παίζουν, και εμείς οφείλουμε να το σεβαστούμε…

… ή τουλάχιστον μάλλον να ζητάμε συγνώμη όταν αναγκαζόμαστε να τους το διακόπτουμε.

———
Φωτό: ένα από τα παιχνίδια τους, ένα κουτί-κατασκευή τους που μάλλον θα είναι μαζί μας για καιρό ακόμα… έχει σκοπό και αυτό…