Συζήτηση από το μέλλον με τον εαυτό μου λίγο πριν γεννήσει για πρώτη φορά...

- Γεια σου Ελένη! Ωραία η θάλασσα ε;

- Ποια είσαι; Πώς ξέρεις το όνομά μου;

- Είμαι ο εαυτός σου από το 2021.

- Ωχ, δεν πάω καλά... Έχω πάλι χαμηλή πίεση μάλλον... γιατί βγήκα μόνη μου μια βόλτα πριν γεννήσω... ωχ....

- Πολύ καλά είσαι θα έλεγα.... Ήρθα να σου πω δύο πράγματα που δεν σου είπε κανείς. Και στο τέλος θα γεννήσεις και δεν θα ξέρεις τίποτα...

- Έχω ετοιμαστεί νομίζω. Έχω κάνει μαθήματα θηλασμού, τοκετού και...

- Α, οκ, σε αφήνω τότε. Τα λέμε... γατάκι!

- Όχι, κάτσε. Πες...

- Θα γεννηθεί το μωρό και θα γεννηθείς Μαμά. Aυτό νομίζεις;

- Ναι, φαντάζομαι... γιατί;

- Θα γεννηθεί και θα ξέρεις τι να κάνεις, πως να θηλάζεις, πως να κρατάς το μωρό. Αυτό νομίζεις;

- Δεν είναι κάπως έτσι;

- Θα γεννηθεί και θα σε καθοδηγεί το μητρικό σου ένστινκτο. Αυτό νομίζεις;

- Ναι, έχω εμπιστοσύνη.

- Θα γεννηθεί και θα νιώθεις υποστήριξη από όλους γύρω σου. Αυτό νομίζεις;

- Πιστεύω ναι. Ήρθες να μου κάνεις μόνο ερωτήσεις;

- Θα γεννηθεί και να θα νιώθεις ολοκλήρωση, ευτυχία και γαλήνη, καθόλου θλίψη, στρες και απελπισία. Αυτό νομίζεις;

- Τι εννοείς πια; Δεν θα είναι όμορφα τα πράγματα;

- Πανέμορφα θα είναι, ούτε καν μπορείς να το διανοηθείς τώρα. Απλά, λίγο διαφορετικά.

- Τι εννοείς;

- Τη στιγμή που θα βγει το μωρό, δεν θα γεννηθείς αυτόματα Μαμά. Όλο αυτό είναι μία διαδρομή. Πιθανό να περάσεις μία περίοδο ας πούμε ‘’ μετάβασης’’...

- Δεν καταλαβαίνω τίποτα. Άσε με να ονειρευτώ.

- Μα δεν θέλω να σου χαλάσω το όνειρο, θέλω να σε προετοιμάσω για να το ζήσεις. Θα αλλάξεις πολύ και σου τα λέω όλα αυτά για να μη φοβάσαι ούτε να νιώθεις άσχημα αν δεν νιώθεις πλήρη ευτυχία.

- Για πες...

- Δεν γεννιόμαστε Μαμά, γινόμαστε. Η κάθε Μαμά ζει το ταξίδι της μητρότητας διαφορετικά. Πολλές ζουν την πλήρη ευτυχία και αρμονία από τη πρώτη στιγμή...άλλες περνάνε από επιλόχειο κατάθλιψη. Όλα αυτά είναι φυσιολογικά.

- Τα ξέρω αυτά. Και λοιπόν;

- Υπάρχει όμως μία ενδιάμεση οδό...

- ;;;

- Και επειδή έρχομαι από το μέλλον σου θα σου πω τι θα συμβεί σε εσένα...

- Με αγνώνεις.

- Καθόλου, σε προετοιμάζω, σου είπα. Θέλεις να σε αφήσω; Σε ενοχλώ μήπως;

- Όχι, πες. Καλύτερα να γνωρίζω.

- Α μπράβο κορίτσι μου.

- Πολλές γυναίκες όταν γίνονται Μαμάδες περνάνε αυτό που ονομάζουμε πλέον : Matrescence / μητροφηβεία. Αυτή η λέξη περιγράφει την μετάβαση στην μητρότητα. Αυτή η έννοια μπορεί να σε βοηθήσει να καταλάβεις ότι όλα τα ανάμεικτα συναισθήματα που να νιώσεις το πρώτο καιρό είναι φυσιολογικά, να μην νιώσεις ενοχές. Θα ξέρεις ότι αυτό που περνάς είναι η γέννηση του εαυτού σου ως Μαμά. Μπορεί να νιώσεις ότι θα αλλάξει η ταυτότητά σου ως άνθρωπος.

- Wow, με αυτά που λες ανυπομονώ, φοβάμαι, αγχώνομαι και χαίρομαι ταυτόχρονα. Πώς γίνεται αυτό;

- Καλώς ήρθες στον κόσμο των γονέων. Είναι ο πιο δύσκολος και ο πιο όμορφος ρόλος και επάγγελμα της ζωής σου. Δεν θα είσαι ποτέ πια ακριβώς ίδια με τώρα. Ελπίζω να σε βοήθησα.

- Νομίζω, ναι. Δεν κατάλαβα τα πάντα από αυτά που μου είπες αλλά δεν θα τα ξεχάσω.

- Θα με θυμηθείς ‘’στην άλλη πλευρά’’, είμαι σίγουρη.

- Ευχαριστώ.

- Τα λέμε το 2021.

- Περίμενε... Πώς περνάς το 2021; Πώς είναι το παιδί;

- Το παιδί είναι μία γλύκα. Και εσύ, μία φοβερή μητέρα.

- (κλαίει) Με έκανες να κλαίω.

- Καλό αυτό, προετοιμάζεσαι, θα κλάψεις αρκετά τους επόμενους μήνες.

- Ωχ...

- Έτσι απλά θα γεννιόσουν Μαμά;

- Και πώς έμαθα να είμαι μία φοβερή μητέρα το 2021, δεν κάνω λάθη; Τα καταφέρνω πάντα; Δείξε μου τι να κάνω!

- Δεν έχω τίποτα να σου μάθω. Θα τα μάθεις στην πορεία. Κάνεις πολλά λάθη πάντως, συνέχεια. Για αυτό είσαι φοβερή: προχωράς, εξελίσσεσαι, παρέα πάντα με τα παιδιά σου...

- Τι; Παιδιά; Άλλο παιδί δηλαδή;

- Καλό ταξίδι. Ακόμα ένα πράγμα: μη ξεχάσεις ποτέ να σε αγαπάς σε αυτό το ταξίδι και ..... χρόνια πολλά!!!

---------------------------------------------

Μία ιστορία που διασκέδασα πολύ να γράψω σήμερα...

Χρόνια πολλά σε όλες με πολλή αγάπη!

Μάθε περισσότερα για την Matrescence εδώ : https://www.positiveparents.gr/blog/matrescence-mitrofiveia

Τα συναισθήματα των γονιών και τι κρύβουν (βίντεο με αγγλικούς υπότιτλους)

Αξίζει να δεις αυτό το βίντεο για να καταλάβεις καλύτερα κάποιες αντιδράσεις σου…

Το βίντεο είναι της Catherine Dumonteil-Kremer η οποία ξεκίνησε πρώτη στην Γαλλία μαθήματα θετικής και δημιουργικής διαπαιδαγώγησης για γονείς από το 1995.

Έχει γράψει αρκετά βιβλία για γονείς και παιδιά. Μεταφρασμένο στα ελληνικά είναι το πολύ καλό βιβλίο ‘‘Μία νέα γονική εξουσία χωρίς τιμωρίες και ξύλο’’ (βρες το εδώ)

Με βλέπω...

Με βλέπω.

Με βλέπω στο σπίτι, ανάμεσα σε όλα, τα παιχνίδια, τα συναισθήματα, τα ψίχουλα.

Είμαι εκεί αλλά και λίγο αλλού.

Με βλέπω να προσπαθώ να κρατάω την ηρεμία μου ενώ μου λέει η μεγάλη ότι ''εγώ φταίω για όλα''.

Με βλέπω να λέω στον εαυτό μου ότι μπορώ να δω την δυσκολία της, ότι χρειάζεται τη σταθερότητά μου τώρα... και να μη μείνω στα λόγια της.

Με βλέπω να σκύβω πάνω από ασκήσεις, κάποιες μέρες να βοηθάω στα μαθήματα και άλλες όχι τόσο γιατί ξέρω ότι δεν πειράζει αν δεν τα κάνει όλα.

Με βλέπω να αγκαλιάζω τα παιδιά και να σκέφτομαι πόσο δύσκολο είναι για αυτά, τόσο καιρό σπίτι...

Με βλέπω να μην αντέχω άλλο τις φωνές τους όταν τσακώνονται... αλλά και να τις καταλαβαίνω ταυτόχρονα...

Με βλέπω στο Laptop και να μη ξέρω από που να ξεκινήσω και τελικά να χάνω χρόνο...

Με βλέπω να προσπαθώ να πάρω αναπνοές ενώ από μέσα νιώθω πίεση όταν με διακόπτουν για 36η φορά.

Με βλέπω να δίνω, συνεχώς, να προσπαθώ να παίζω, να παίζω τελικά, να γελάω κιόλας.

Με βλέπω να νιώθω άσχημα που νιώθω άσχημα επειδή άλλοι νιώθουν πολύ πιο άσχημα από μένα.

Με βλέπω να κλαίω και να χαίρομαι που κλαίω γιατί βοηθάει και ας μην ''έμαθα'' να κλαίω.

Με βλέπω να σκέφτομαι την Γαλλία, τα χωριά, το σπίτι μας εκεί, βλέπω πόσο μου λείπει...

Με βλέπω που σκέφτομαι την γιαγιά μου που έφυγε πέρυσι εκεί και δεν χαιρέτισα, βλέπω πόσο πονάω...

Με βλέπω να προβληματίζομαι και να μεγαλώνω, ο χρόνος τρέχει διαφορετικά τελευταία.

Με βλέπω απ' 'έξω, με όλες τις δυσκολίες που φέρνει η κατάσταση που ζούμε τόσο καιρό...

Με βλέπω απ' έξω και έτσι μου δίνω τον χώρο που δεν έχω στο σπίτι.

Με βλέπω και με παίρνω αγκαλιά. Πραγματικά.

Με βλέπω δυνατή τελικά.

Γιατί κάνω ότι μπορώ.

Και αυτό είναι αρκετό.

--------------------------------------------------------

Ένα προσωπικό κείμενο που μοιράζομαι γιατί το να βλέπω τον εαυτό μου ''απ' έξω με έχει βοηθήσει να παίρνω απόσταση τις τελευταίες μέρες. Αν νιώθεις δύσκολα, δοκίμασέ το και αγκάλιασε τον εαυτό σου λίγο παραπάνω...


Θέλει τόλμη να είσαι γονέας!

Θέλει τόλμη να είσαι γονέας. Tόλμη και θάρρος.

132402878_1860605650769879_632472779401375841_n.jpg

Γιατί πρώτα απ' όλα τα παιδιά σε προκαλούν και σε βγάζουν από την ζώνη άνεσής σου κάθε μέρα.

Θέλει τόλμη...

Να επιλέγεις να μεγαλώνεις το παιδί σου όπως εσένα σου ταιριάζει σύμφωνα με τις δικές σου αρχές.

Θέλει τόλμη.

Γιατί πολλές στιγμές θα νιώθεις άβολα... όπως όταν σε κοιτάνε πολλά επικριτικά μάτια ενώ το παιδί σου χτυπιέται στο πάτωμα στο ταχυδρομείο και προσπαθείς να είσαι μαζί του τη στιγμή της κρίσης - μαζί και όχι ενάντια.

Θέλει τόλμη.

Γιατί οι περισσότεροι θα διαφωνήσουν μαζί σου με σχεδόν ότι αφορά το παιδί. Ακόμα και οι πιο κοντινοί σου άνθρωποι πολλές φορές...

Θέλει τόλμη.

Γιατί θα είσαι συχνά χαμένος/η εσύ ο/η ίδιος/α ανάμεσα σε αυτά που ήξερες και αυτά που μαθαίνεις. Μερικές στιγμές θα νομίζεις ότι τα κάνεις όλα λάθος.

Θέλει τόλμη.

Γιατί η μεταμόρφωση σου δεν γίνεται σε μία ούτε σε 2 ούτε σε 100 μέρες. Είναι μία διαδρομή ζωής.

Θέλει τόλμη και ταυτόχρονα μέσα από την τόλμη, ενδυναμώνεσαι.

Και τότε γίνεται κάτι σχεδόν παράξενο...

...Τα μάτια των άλλων πάνω σου θα γίνουν λιγότερο επικριτικά και περισσότερο περίεργα και οι γνώμες τους δεν θα σε επηρεάζουν τόσο.

Δεν θα σε αναστατώνουν πια.

Γιατί απλά θα έχεις δύναμη μέσα σου.

Και αυτό εκπέμπεται και προς τα έξω...

Η γονεϊκότητα είναι μία διαδρομή...

Η γονεϊκότητα είναι μία διαδρομή.

Οι αλλαγές δεν γίνονται σε μια μέρα.

Ούτε σε 100.

Γίνονται Βήμα βήμα.

Κάνεις λάθη.

Αισθάνεσαι άσχημα.

Κλαις για λίγο.

Αλλά πρέπει να προχωράς.

Με ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη σου.

Βήμα βήμα.

Γιατί μόνο έτσι μεγαλώνεις.

140852096_1883458241817953_4709661760942090402_o.jpg

Από που να ξεκινήσεις: Τα 6 top άρθρα του blog που βοήθησαν περισσότερο

Επειδή μπορεί να μην ξέρεις από που να ξεκινήσεις τη διαδρομή σου ως θετικός γονέας, σκέφτηκα να συγκεντρώσω παρακάτω τα 6 top άρθρα που βοήθησαν περισσότερο / διαβάστηκαν περισσότερο από τους γονείς του blog εδώ και 2,5 χρόνια. 

  • 1. Για τον θυμό

---->  Τι θέλω να κάνετε όταν θυμώνω Μπαμπά /Μαμά (για να με βοηθήσετε να μεγαλώσω…)

  • 2. Για το ελεύθερο παιχνίδι και το πρόγραμμα του παιδιού

----> Μήπως ξέχασες να με αφήσεις να παίξω Μαμά / Μπαμπά;

  • 3. Για τη δύναμη της ενσυναίσθησης

----> Το μαγικό εργαλείο της ενσυναίσθησης όταν το παιδί μας θυμώνει

  • 4. Για τις τιμωρίες

----> Δεν θα σου κάνω τη χάρη να σε τιμωρήσω!

  • 5. Για τις κρίσεις και τη στάση μας ως γονείς

----> Πως μπορείς να με βοηθήσεις όταν ''κρασάρω'' Μαμά / Μπαμπά

  • 6. Για το παιδί μέσα μας

----> Γιατί ''φεύγει το χέρι'' ή φωνάζουμε όταν είμαστε εκτός εαυτού (ενώ δεν θέλουμε!)


  • Eύχομαι να σε βοηθήσουν και περιμένω τα σχόλιά σου!

Πώς αλλάζει η βιολογία του άντρα όταν γίνεται Μπαμπάς...

unsplash-image-vJLv__K7zU8.jpg

Η πρώτη ορατή παρατήρηση στον εγκέφαλο είναι ότι οι πατέρες είναι βιολογικά προγραμματισμένοι να φροντίζουν, να προστατεύουν και να διασφαλίζουν την επιβίωση των μωρών.

Τα επίπεδα τεστοστερόνης είναι ένας προγνωστικός παράγοντας αυτών των αλλαγών. Μειώνεται η τεστεστερόνη σημαντικά όταν ένας άντρας γίνεται πατέρας και δεν θα επιστρέψει ποτέ στο επίπεδο που ήταν πριν από την πατρότητα.

Οι άνδρες που έχουν χαμηλή τεστοστερόνη εστιάζουν περισσότερο στην οικογένειά τους, δείχνοντας ενσυναίσθηση και στοργή στους απογόνους τους. Επιπλέον, είναι πιο ευαίσθητοι στο κλάμα του μωρού.

Μια άλλη αξιοσημείωτη αλλαγή είναι ότι οι περιοχές στον εγκέφαλο που ασχολούνται με την προσκόλληση αυξάνονται με την πατρότητα.

Επιπλέον, η οξυτοκίνη, η ορμόνη της αγάπης και της σύνδεσης, δεν είναι μόνο γυναικεία. Είναι απαραίτητη στην γυναίκα, δεδομένου ότι εμπλέκεται στον θηλασμό και στον τοκετό, αλλά υπάρχει στις ίδιες αναλογίες στους άνδρες. Μπορεί ακόμη και να αυξηθεί όταν ο πατέρας αγγίζει την κοιλιά της μητέρας.

Από τη γέννηση έως το δεύτερο έτος του παιδιού, ο πατέρας υφίσταται τις πιο πολλές αλλαγές στο βιολογικό επίπεδο. Είναι επίσης η περίοδος που ασκεί τη μεγαλύτερη επιρροή στον εγκέφαλο και τη συναισθηματική ανάπτυξη ενός παιδιού.

Πηγή : Anna Machin, ανθρωπολόγος - Devenir pere

Μετάφραση και προσαρμογή Ελένη Βασιλειάδη

13 αποφθέγματα του θετικού γονέα (για να σκεφτεί τον ρόλο του)

Moυ αρέσουν πολύ τα αποφθέγματα γιατί έχουν την δύναμη να με ταρακουνήσουν με λίγες λέξεις.

Τα αποφθέγματα έχουν το ζουμί. Σε πάνε κατευθείαν στο θέμα. Σε προβληματίζουν. Σε προχωράνε.

Εδώ ζωγράφισα κάποια αποφθέγματα που με έχουν ταρακουνήσει...

Ο θετικός γονέας μέσα μου τα κουβαλάει μαζί του, μέσα του, κάθε στιγμή. Τον οδηγούν στις δύσκολες στιγμές.

Σημείωση: Μπορείτε να μοιραστείτε τα αποφθέγματα αυτά ελεύθερα αλλά με την αναφορά στην σελίδα www.positiveparents.gr :-) ευχαριστώ!

first one.jpg
κατσαρόλα - τιμωρία.jpg
chaos.jpg
crisis.jpg
others.jpg
cage.jpg
moment.jpg
finger.jpg
help love.jpg
J. Korczak.jpg
punishments.jpg
136943292_1874666622697115_1850531899648278761_o.jpg

Άσε και κάτι να πέσει κάτω Μαμά / Μπαμπά!

Άσε και κάτι να πέσει κάτω Μαμά / Μπαμπά!

Μπαμπά, Μαμά, κατάλαβα κάτι σημαντικό. Θα σας πω γιατί καλύτερα πολλές φορές να αφήνουμε τα πράγματα να πέσουν κάτω. Να μην προσπαθούμε να τα μαζεύουμε, ούτε να ζοριζόμαστε επειδή πέσαν όλα κάτω.

Γιατί; Επειδή:

  •  Όταν πέφτουν πράγματα κάτω, κάτι μαθαίνουμε...

  • ·Δεν έχει πάντα σημασία εάν πέσει κάτι κάτω.

  • ·Δεν χρειάζεται πάντα να παλεύουμε για τα πάντα. Κάποιες φορές καλύτερα είναι να αφήσουμε τα πράγματα να πέσουν ομαλά κάτω και να συνεχίσουμε ήρεμα την ζωή μας.

 Και επειδή μάλλον δεν καταλαβαίνετε ακόμα τίποτα από αυτά που λέω παρόλο που μιλάω πολύ σοβαρά, θα σας τα πω με παραδείγματα:

Read More

Ευτυχώς που δεν είσαι τέλεια Μαμά...

Ευτυχώς που δεν είσαι τέλεια Μαμά...

Πρέπει να σου πω κάποια πράγματα Μαμά… γιατί όλα μπορούμε να τα δούμε αρνητικά ή… θετικά…

 

Δεν φτιάχνεις νόστιμο μουσακά, ούτε βιολογικό αρακά. Γενικά, δεν μαγειρεύεις καλά.

Δεν ξέρεις να μου πλένεις σωστά τα μαλλιά και με όλο το νερό στα μάτια, φωνάζω κάθε φορά ΑΑΑΑΑΑΑΑ

Δεν σου αρέσει να παίζεις μαζί μου lego ούτε τα σχετικά.

Είσαι συχνά η τελευταία που με παίρνει από το σχολείο στις 16:04, με ξεμαλλιασμένα μαλλιά…

Το σπίτι είναι άνω κάτω και δεν το μαζεύεις πάντα.

Και όλοι καταλήγουμε στο κρεβάτι υπερβολικά αργά…

 

Έχεις ελαττώματα, δεν είσαι (ούτε λίγο) τέλεια, Μαμά.

 

Αλλά είσαι η μαμά μου και είσαι αρκετή, μαμά.

Read More

Οι γονείς είναι άνθρωποι

Οι γονείς είναι άνθρωποι

Μου σπάνε τα νεύρα. 

Μου ΣΠΑΝΕ ΤΑ ΝΕΥΡΑ. 

Μου βγαίνουν από τα ρουθούνια όπως λέμε στα γαλλικά μου. 

Ναι, το λέω, απλά όπως είναι, ωμά, χωρίς φιόγκους και κορδέλες. 

Θέλω να εκραγώ.

Δεν με ακούνε. 

Δεν ακούνε την ανάγκη μου. 

Η ανάγκη μου τώρα να διαβάσω ένα βιβλίο, να βγω μια βόλτα, να κάνω ένα μπάνιο, να είμαι μόνη μου με το μπαμπά τους, να είμαι μόνη μου μαζί μου.   

Είσαι γονέας;

Ξαφνικά κανείς δεν νοιάζεται για την γυναίκα, τον άντρα, που είμαστε. 

Κανείς δεν νοιάζεται για τον άνθρωπο που είμαστε πριν γινόμαστε γονείς. 

Και αν τολμάς να μιλάς παραέξω, πολλές φορές, ο άλλος απλώς σε ακυρώνει.

Παρόλο που μπορεί να νιώθει ακριβώς το ίδιο με σένα.

Οι άνθρωποι λατρεύουν τα παράδοξα. 

Read More

Ένα βίντεο της Ι. Φιλιοζά που πρέπει να δεις εάν σε φωνάζουν ''Μαμά'' ή ''Μπαμπά''

Αυτό το βίντεο, πρέπει να το δουν όλοι οι γονείς!

Αφιέρωσε 15 λεπτά για να κάνεις ένα βήμα ως μαμά / μπαμπά και να καταλάβεις καλύτερα τις αντιδράσεις του παιδιού σου! 

Μήπως την ξέρεις;

Η Ιζαμπέλ Φιλιοζά είναι Γαλλίδα ψυχοθεραπεύτρια και μητέρα δύο παιδιών, έχει καθιερωθεί σαν Leader στον χώρο του Positive Parenting στην Γαλλία και στον Καναδά.  Έχει γράψει 16 βιβλία τα τελευταία 20 χρόνια εκ των οποίων τα Best Sellers ''H νοημοσύνη της καρδιάς'', ''Στην καρδιά των συναισθημάτων του παιδιού'' και το αγαπημένο μου '' Τα δοκίμασα όλα''.

Βρες 15 λεπτά κάπου χωρίς παιδιά γύρω...

Και βάλε αγγλικούς υπότιτλους εάν δεν ξέρεις γαλλικά ;-) ! 

Εάν θέλεις να μάθεις για ένα σούπερ βιβλίο που θα σε βοηθήσει σίγουρα, κάνε κλικ ΕΔΩ

Επάγγελμα: γονέας. Γιατί ξεκίνησα να σπουδάσω.

Επάγγελμα: γονέας. Γιατί ξεκίνησα να σπουδάσω.

Κάποια στιγμή, έγινες 2, κιόλας.

Και έμαθες το ‘’όχι’’, να πετάς τα πράγματά σου με θυμό κάτω και ‘’προκλητικά’’, να ουρλιάζεις επειδή δεν σου φόρεσα το σωστό παντελόνι. Δεν σε αναγνωρίζω… Που είναι το μωράκι μου; Βλέπω ένα νέο παιδί ξαφνικά μπροστά μου. Και τώρα τι κάνω; Πώς το χειρίζομαι; Πώς θα σου μάθω ότι δεν μπορεί να κάνεις ότι θέλεις στο σπίτι μου; Θα γίνεις ‘’κακομαθημένη’’;  

Γεννήθηκες και έμαθα να σε πάρω αγκαλιά, να σε πηγαίνω βόλτα, να σε θηλάζω, να σου δίνω 1000 φιλιά το λεπτό, να σ’ αγαπάω..

Αλλά πώς θα σου μάθω την ζωή; Πώς θα σε μεγαλώσω; Πώς θα σε κάνω ένα ευτυχισμένο άτομο ;

Είμαι μαμά αλλά κανείς δεν μου έμαθε πώς να είμαι μαμά. Νιώθω αδύναμη. Νιώθω μοναξιά.

Read More