Τι πραγματικά συμβαίνει όταν χάνεις την ψυχραιμία σου…
/Είναι μεσημέρι. Παίρνεις το παιδί σου από το σχολείο, όλα καλά, όλα ωραία… και λίγα λεπτά μετά φωνάζει και χτυπιέται γιατί δεν του παίρνεις κάτι από το περίπτερο…
Τι σκέφτεσαι εκείνη την ώρα;
Αυτό που θα σκεφτείς εκείνη την κρίσιμη στιγμή που είναι στο πάτωμα, θα καθορίσει τα συναισθήματα που θα νιώσεις και στην συνέχεια την αντίδρασή σου.
Αν σκεφτείς : ‘‘Τι κακομαθημένο, όλο κάτι θέλει, δεν μπορώ να βγω μια βόλτα μαζί του χωρίς να κάνει μια κρίση μπροστά σε όλους. Το κάνει επίτηδες!’’ (αυτές οι σκέψεις ονομάζονται ‘σκέψεις - παγίδες’. Είναι σκέψεις που μας έρχονται από τη δική μας διαπαιδαγώγηση και μεγεθύνουν το πρόβλημα. )
Τότε το συναίσθημα που θα γεννηθεί θα είναι (μάλλον) ο θυμός.
Και αφού θυμώσεις, πολύ πιθανό να φωνάξεις και να πάρεις απότομα το χέρι του παιδιού και να το τραβήξεις να πάτε σπίτι και οι δύο μέσα στα νεύρα.
Το αποτέλεσμα θα είναι ότι το παιδί θα φωνάζει περισσότερο και εσύ θα νιώσεις ακόμα πιο θυμωμένη. Σύνδεση 0. Νεύρα full. Και μετά νιώθουμε ενοχές που φωνάξαμε…
Τώρα, ας πάρουμε πάλι το ίδιο αρχικό γεγονός (το παιδί χτυπιέται μπροστά στο περίπτερο μετά το σχολείο).
Αν σκεφτείς: ‘‘H κρίση του παιδιού μου τώρα είναι το πάνω μέρος του παγόβουνου. Κάτι έχει. Ίσως η σοκολάτα είναι μια αφορμή να εκτονώσει τα συναισθήματα του, ίσως πιέστηκε σήμερα στο σχολείο, ίσως χρειάζεται να συνδεθεί πάλι μαζί μου, ίσως πεινάει πολύ…’’
Τότε μάλλον δεν θα θυμώσεις το ίδιο, μπορεί και καθόλου. Γιατί στην ουσία, δεν κάνει κάτι εναντίον σου το παιδί εκείνη την ώρα, ίσα ίσα, σου ζητάει (με ακατάλληλο τρόπο σίγουρα) την προσοχή σου.
Αφού δεν θα είσαι τόσο θυμωμένος/η, θα μπορείς πιο εύκολα να εξηγήσεις, να ακούσεις, να συνδεθείς. Θα καταφέρεις να το στηρίξεις και να εξετάσεις τι κρύβει το παγόβουνο.
“Το μόνο, το αληθινό, το μοναδικό ταξίδι είναι να αλλάξει κανείς τη ματιά του.”
Μια σημαντική στιγμή στο γονεϊκό μου μονοπάτι ήταν λοιπόν όταν έμαθα ότι, ενώ δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα συναισθήματα μας, μπορούμε και γίνεται να δουλέψουμε τις σκέψεις μας (που γεννάνε τα συναισθήματά μας).
Έτσι, ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα αλλάζει τον τρόπο που αντιδράμε σε αυτά.
Οι σκέψεις μας κατευθύνουν τα συναισθήματά μας και τις αντιδράσεις μας με το παιδί…
Δες στο σχήμα τι εννοώ (είναι μία προσαρμογή στη γονεϊκότητα του μοντέλου της Life coach Brooke Castillo)
Χρειάζεται λοιπόν να αλλάξουμε μάτια, οπτική γωνία, να πάρουμε μία απόσταση, να σκεφτούμε, να βγούμε από τους αυτόματους μηχανισμούς μας, να απελευθερωθούμε από τις σκέψεις-παγίδες. Να πάρουμε πίσω τον έλεγχο των αντιδράσεών μας.
Και έτσι να νιώσουμε πιο ήρεμοι, πιο σίγουροι και πιο συνηδειτοποιημένοι ως γονείς… και ας μην τα καταφέρνουμε κάθε φορά!
Αν θέλεις να μάθεις βιωματικά πώς μπορείς να εφαρμόσεις αυτό το εργαλείο ενσυνείδητης γονεϊκότητας (και άλλα πολλά) στην καθημερινή σου οικογενειακή ζωή, μπορείς να συμμετάσχεις στον Βιωματικό Κύκλο Θετικής Γονεϊκότητας που διοργανώνω - ένα ταξίδι ανακάλυψης και ενδυνάμωσης για γονείς με παιδιά από 1,5 έως 10 ετών.
Κατά τη διάρκεια των 6+1 ενδυναμωτικών εργαστηρίων, θα έχουμε την ευκαιρία βιωματικά να μοιραστούμε εμπειρίες, πρακτικές συμβουλές και πολύτιμες γνώσεις. Θα δεις πρακτικά πώς να αντιμετωπίσεις τις κρίσεις ήρεμα, να κατανοείς και να ξεπερνάς τις δύσκολες συμπεριφορές, και πώς θα χτίσεις μια σχέση γεμάτη ενσυναίσθηση, αγάπη, εμπιστοσύνη και αλληλοσεβασμό.
Αν θέλεις να σου πω περισσ΄ότερα και να με ρωτήσεις ό,τι θέλεις, συμπλήρωσε την παρακάτω φόρμα για να σε καλέσω για 5-10 λεπτά στο τηλέφωνο!
“Οι περισσότεροι γονείς θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους. Γι’ αυτό και γω δήλωσα συμμετοχή στο σεμινάριο της “Θετικής γονεϊκοτητας”! Στην αρχή, απλά συμφωνούσα με τις απόψεις της Ελένης και τον τρόπο διαπαιδαγώγησης. Δεν ήξερα αν ο χρόνος που θα αφιέρωνα και το κόστος, θα άξιζαν τον κόπο. Σήμερα, μετά την ολοκλήρωση του σεμιναρίου είμαι σε θέση να επιβεβαιώσω όποιον αμφιβάλλει ότι αξίζει και ο χρόνος και το κόστος. Γιατί η σχέση γονέα παιδιού είναι πιο πάνω απ’ όλα! ”
