Όταν δεν θέλει να πλύνει δόντια (ή κάτι άλλο): μία ιστορία από το βιβλίο μου...

/

Πάλι σήμερα δεν ήθελες να πλύνεις τα δόντια σου . Ούτε φυσικά να πας για ύπνο . Έκλαιγες . Κι εγώ περίμενα πώς και πώς να κοιμηθείς επιτέλους .

Σε πίεζα. Είναι σημαντικό να πλένουμε τα δόντια και να κοιμόμαστε!

Μπλα μπλα μπλα και άντε γρήγορα .

«Όχι, όχι, όχι» φώναζες και έτρεχες σε όλο το σπίτι .

Είχαμε και οι δύο κολλήσει .

Ετοιμαζόμασταν για τη μεγάλη μάχη , αυτή που δεν έχει νικητή.

Ήμουν στο παρά πέντε είτε να υποχωρήσω και να μην πλύνεις τα δόντια, είτε να σε πιέσω με κάποιο τρόπο να το κάνεις…

Πήρα μία ανάσα . Θυμήθηκα ότι δεν με προκαλείς, ότι απλά δεν θέλεις να πλύνεις τα δόντια σου για τους δικούς σου λόγους.

Γιατί να έμπαινα σε ένα παιχνίδι εξουσίας;

Επέλεξα μία άλλη οδό… αυτή του παιχνιδιού …

«Δεν θέλεις να πλύνεις τα δόντια σου; Θέλεις να ήμουν εγώ το παιδί και να μου έπλενες εσύ τα δόντια τότε;»

Με κοίταξες με ένα μάτι, από γωνία .

«Θα βάλεις εσύ την οδοντόκρεμα και θα μου πεις μετά πού να κάτσω.»

Με κοίταξες με το άλλο μάτι, πάλι από γωνία . Δεν έκλαιγες πια .

Με λίγη φαντασία, το βούρτσισμα των δοντιών έγινε παιχνίδι .

Πήγαμε στο μπάνιο .

«Κάτσε εδώ και άνοιξε το στόμα» μου είπες .

Έβαλες οδοντόκρεμα πάνω στη βούρτσα μου.

«Άνοιξε το στόμα» επανέλαβες.

«Όχι» είπα. «Δεν θέλω».

«Άντε, μπαμπά, πρέπει».

«Όχι» .

«Ναι. Πρέπει» .

«Γιατί;»

«Επειδή αν δεν πλύνεις τα δόντια σου, θα έχεις τρύπες και αυτό δεν είναι καλό» .

«Ω… Εντάξει τότε» .

Άνοιξα το στόμα. Με μεγάλη προσοχή, ξεκίνησες να μου πλένεις τα δόντια.

Εστίαζες με μεγάλη συγκέντρωση στα δόντια μου .

Εγώ κοίταζα τα μάτια σου. Είσαι τόσο μικρός ακόμη .

Έτρεχε η οδοντόκρεμα . Γέλασες . Γέλασα .

«Tι λες να σου κάνω κι εγώ τα δόντια ταυτόχρονα;» ρίσκαρα κι εγώ .

«Ναι!» είπες με ενθουσιασμό .

Μου έπλυνες τα δόντια και σου έπλυνα τα δόντια

Όταν παίζουμε και γελάμε, μας φροντίζουμε… και δεν χάνει κανείς .

----------------------

Ιστορία ''Διασκεδάζοντας'' και εικόνα από το βιβλίο μου ‘‘Μαμά, Μπαμπά, μ'ακούτε;'' που έγραψα την εποχή που το μπάνιο και τα δόντια ήταν θέματα που μας απασχολούσαν καθημερινά ως οικογένεια. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ''περνάει''...