Πρέπει να σου πω κάποια πράγματα Μαμά… γιατί όλα μπορούμε να τα δούμε αρνητικά ή… θετικά…
Δεν φτιάχνεις νόστιμο μουσακά, ούτε βιολογικό αρακά. Γενικά, δεν μαγειρεύεις καλά.
Δεν ξέρεις να μου πλένεις σωστά τα μαλλιά και με όλο το νερό στα μάτια, φωνάζω κάθε φορά ΑΑΑΑΑΑΑΑ
Δεν σου αρέσει να παίζεις μαζί μου lego ούτε τα σχετικά.
Είσαι συχνά η τελευταία που με παίρνει από το σχολείο στις 16:04, με ξεμαλλιασμένα μαλλιά…
Το σπίτι είναι άνω κάτω και δεν το μαζεύεις πάντα.
Και όλοι καταλήγουμε στο κρεβάτι υπερβολικά αργά…
Έχεις ελαττώματα, δεν είσαι (ούτε λίγο) τέλεια, Μαμά.
Αλλά είσαι η μαμά μου και είσαι αρκετή, μαμά.
Χτες δεν μπόρεσα να φορέσω τα θετικά μου γυαλιά.
Φώναξα. Απείλησα. Τρελάθηκα. Μόνο θετικά δεν αντέδρασα.
Μίλαγε άσχημα η Ελαία … (''Θέλω ένα χυμό τώρα!'' ''Τι είναι αυτές οι πλαστελίνες; Αυτές πήρες; Χάλια είναι, δεν είσαι καλή μαμά'') και δεν μπόρεσα να μπω στο υποβρύχιο του θετικού γονέα για να εξετάσω για ποιο λόγο είχε μία άσχημη συμπεριφορά.
Πείραζε συστηματικά την αδελφή της… και δεν μπόρεσα να κάνω ενεργητική ακρόαση για να την βοηθήσω να ξεφλουδίσει το κρεμμύδι.
Με χτύπαγε από τα νεύρα της και ήθελα και εγώ να τη χτυπήσω.
Κοκτειλοφέγγαρο
Βιβλιοχάσιμο
Αγκαλιοθάλασσα
Ρομαντικοβασίλεμα
Υπνοτετράγωνο
Είναι οι 5 λέξεις που απάντησα όταν έκανα στον εαυτό μου μόλις την ερώτηση «Τι σημαίνει για μένα ένα πετυχημένο καλοκαίρι;». Δηλαδή ένα καλοκαίρι που σου γεμίζει τις μπαταρίες, το πνεύμα, το σώμα, τα πάντα όλα.
Για μένα, το καλοκαίρι πριν τα παιδιά ήταν αυτό : ένα χάσιμο που ξεκουράζει, ένα ραντεβού με τον πιο βαθύ μου εαυτό, αρκετά βιβλία, και συζητήσεις ατέλειωτες με τον άντρα μου κάπου με άμμο στα πόδια. Το καλοκαίρι αισθανόμουν μια δύναμη που με βοηθούσε να πάρω αποφάσεις, μια αυτοπεποίθηση που δεν ένιωθα άλλες εποχές.
Και κάπως, ναι, το αναγνωρίζω, ζορίστηκα τα πρώτα καλοκαίρια με παιδιά γιατί ένιωθα ότι αυτό το ιδανικό μου καλοκαίρι δεν υπάρχει πια. Ότι η ξενοιασιά αυτή δεν θα την βρω ποτέ πια.
Είναι εδώ. Είναι η ανάγκη. Η ανάγκη να σταματήσω λίγο τον χρόνο.
Αντί να μαζεύω τα παιχνίδια στο πάτωμα.
Αντί να απλώσω πλυντήριο, πάλι.
Αντί να κάνω ένα check κάτι σε μία από τις to-do list μου.
Να σκέφτομαι τι θέλω να κάνω.
Αντί να σκέφτομαι τι έχω και τι πρέπει να κάνω.
Πετάγεται η ανάγκη που και που, τις περισσότερες φορές, δεν την περιμένω καθόλου, έχω σχεδιάσει τι θα κάνω, ξεκινάω και ΜΠΑΜ.
Κάποια στιγμή, έγινες 2, κιόλας.
Και έμαθες το ‘’όχι’’, να πετάς τα πράγματά σου με θυμό κάτω και ‘’προκλητικά’’, να ουρλιάζεις επειδή δεν σου φόρεσα το σωστό παντελόνι. Δεν σε αναγνωρίζω… Που είναι το μωράκι μου; Βλέπω ένα νέο παιδί ξαφνικά μπροστά μου. Και τώρα τι κάνω; Πώς το χειρίζομαι; Πώς θα σου μάθω ότι δεν μπορεί να κάνεις ότι θέλεις στο σπίτι μου; Θα γίνεις ‘’κακομαθημένη’’;
Γεννήθηκες και έμαθα να σε πάρω αγκαλιά, να σε πηγαίνω βόλτα, να σε θηλάζω, να σου δίνω 1000 φιλιά το λεπτό, να σ’ αγαπάω..
Αλλά πώς θα σου μάθω την ζωή; Πώς θα σε μεγαλώσω; Πώς θα σε κάνω ένα ευτυχισμένο άτομο ;
Είμαι μαμά αλλά κανείς δεν μου έμαθε πώς να είμαι μαμά. Νιώθω αδύναμη. Νιώθω μοναξιά.
Η στιγμή λίγο πριν ξεκινήσει, πάντα χτυπάει πιο δυνατά η καρδιά μου, φοβάμαι… αλλά μου αρέσει κιόλας. Δεν ξέρω πια γιατί ήθελα να ‘παίξω’. Θέλω και δεν θέλω που είμαι μέσα εκεί. Δεν μπορώ να αλλάξω γνώμη, η ζώνη με σφίγγει. Τώρα πρέπει να αντέξω και να απολαύσω το ‘’ταξίδι’’. Και περνάω τελικά φοβερά. Και θέλω κι άλλο!
Έχεις ανέβει σε rollercoaster; Ξέρεις αυτά στα Luna Parks που ανεβοκατεβαίνουν και νομίζεις ότι δεν τελειώνουν ποτέ;
Σκέφτηκα ότι το να είσαι γονέας, είναι σαν να είσαι σε ένα rollercoaster.
· Δεν μπορείς να αλλάξεις γνώμη… παρόλο που κάποιες στιγμές θα ήθελες να πεις ‘πάσο’ και να πας μία βόλτα αφήνοντας τα παιδιά να τσακώνονται μόνα τους και να μαζεύουν το σπίτι. Από τη στιγμή που γεννάς, δεν υπάρχει επιστροφή.
· Ζεις όλα τα συναισθήματα σε έντονη μορφή, τίποτα δεν είναι λείο και ήρεμο στο ταξίδι του γονέα: συναρπαστικές στιγμές, πάθος, έκπληξη, συγκινήσεις, φόβος που σου κόβει την ανάσα, και πάνω απ’ όλα έχει άνω κάτω. Μέρες που νιώθεις ότι πετάει και χορεύει ο γονέας μέσα σου όταν είσαι ψηλά στο rollercoaster και μέρες που νιώθεις ότι δεν ήσουν αρκετός/η μαμά/μπαμπάς όταν είσαι κάτω.
Αλλά όπως και στο rollercoaster, κερδίζει ότι σου αρέσει!