Τα 3 φετινά μου εργαλεία για ένα πιο ζεν καλοκαίρι με τα παιδιά

Καλοκαίρι ''χωρίς''

Κοκτειλοφέγγαρο
Βιβλιοχάσιμο
Αγκαλιοθάλασσα
Ρομαντικοβασίλεμα
Υπνοτετράγωνο

Είναι οι 5 λέξεις που απάντησα όταν έκανα στον εαυτό μου μόλις την ερώτηση «Τι σημαίνει για μένα ένα πετυχημένο καλοκαίρι;». Δηλαδή ένα καλοκαίρι που σου γεμίζει τις μπαταρίες, το πνεύμα, το σώμα, τα πάντα όλα.

Για μένα, το καλοκαίρι πριν τα παιδιά ήταν αυτό : ένα χάσιμο που ξεκουράζει, ένα ραντεβού με τον πιο βαθύ μου εαυτό, αρκετά βιβλία, και συζητήσεις ατέλειωτες με τον άντρα μου κάπου με άμμο στα πόδια. Το καλοκαίρι αισθανόμουν μια δύναμη που με βοηθούσε να πάρω αποφάσεις, μια αυτοπεποίθηση που δεν ένιωθα άλλες εποχές.

Τι σημαίνει καλοκαίρι για σένα; Και από τότε που έγινες Μαμά ή Μπαμπά τι άλλαξε; Μάλλον πολλά άλλαξαν;

Το αναγνωρίζω, ζορίστηκα τα πρώτα καλοκαίρια με παιδιά γιατί ένιωθα ότι αυτό το ιδανικό μου καλοκαίρι δεν υπάρχει πια. Ότι την ξεγνοιασιά αυτή δεν θα την βρω ποτέ πια. Ότι η αίσθηση να είμαι τόσο συνδεδεμένη με τον εαυτό μου χάθηκε.  Και να πω τη δίκη μου αλήθεια εδώ, η ατελείωτη ξενοιασιά δεν νομίζω ότι υπάρχει πια εάν έχεις παιδιά. 

Και επειδή τα δύο μου παιδιά έχουν δύο χρόνια διαφορά, για 4 συνεχόμενα χρόνια, κάπως έτσι, ζορίστηκα και νόμιζα ότι φέτος θα είναι το ίδιο... Βεβαίως δεν σημαίνει ότι δεν πέρναγα ωραία, ότι δεν τρελαινόμουν που ήμουν με την οικογένειά μου διακοπές. Αλλά κάτι έλειπε. 

Φέτος όμως αισθάνομαι διαφορετικά.

Εννοείται ότι δεν είναι πια μωρά, η Σοφία είναι 2,5 χρόνων και το άγχος αποχωρισμού είναι πιο πίσω μας παρά μπροστά. Και εννοείται πως φέτος επιτέλους εδώ και λίγες εβδομάδες, κοιμάμαι πάλι 6 ώρες συνεχόμενες. Και αυτό η αλήθεια είναι ότι αλλάζει τα πάντα… (1)

Οπότε, επειδή φέτος, υπάρχω πάλι σαν ‘Ελένη που κοιμάται’, εφάρμοσα τρεις αλλαγές που κάνουν τη διαφορά και θα μου επιτρέπουν να νιώθω στο σύνολο του καλοκαιριού ότι έκανα ολοκληρωμένες καλοκαιρινές διακοπές. 

1. Πες ευχαριστώ!

Η πρώτη αλλαγή είναι ότι δέχομαι με ανοικτή καρδιά την ευγνωμοσύνη και προπονούμαι για να την δεχτώ κάθε μέρα περισσότερο. Τι εννοώ; 

Μπορεί να μην έχω πιει κοκτέιλ κάτω από τα αστέρια χτες το βράδυ χέρι-χέρι με τον άντρα μου ΑΛΛΑ... κάνω μπάνιο στις 8:30 το πρωί. Με έχει ξυπνήσει από τα χαράματα η Σοφία και 8:30 κολυμπάμε σε γαλάζια νερά! Την έχω αγκαλιά στην θάλασσα, χοροπηδάμε μαζί, και λέω μέσα μου "Τι ωραίο που νιώθω αυτό το δροσερόνερο και χαμογελάει το παιδί μου έτσι". Και ευχαριστώ την Σοφία που με ξύπνησε τελικά γιατί στην ζωή μου πριν και χωρίς (παιδί), δεν θα το είχα ζήσει ποτέ αυτό, έλιωνα μέχρι τις 11. Κερδίζω αυτές τις στιγμές.

Επίσης, έχει αέρα; Πολυυυυύ αέρα όπως εδώ στην Νότια Εύβοια; Παλαιά θα έλεγα "Oh la la, τι κρίμα, δεν μπορούμε να ...., δεν γίνεται να.... και δεν bla bla bla" Τώρα σηκώνω το κεφάλι ψηλά και χαίρομαι που βλέπω τα σύννεφα να τρέχουν και τα δείχνω στα κορίτσια. Βλέπω ότι δεν έχει ζέστη και έτσι μπορώ να περπατάω στον ήλιο.

Όπως λέει η σπουδαία Brene Βrown, ‘’There is no joy without gratitude’’. Υπάρχουν τόσες ομορφιές και λόγους να χαιρόμαστε αλλά χρειάζεται να τα βλέπουμε πρώτα. Θέλει προπόνηση! 
 

2. Περπάτα! 

Εδω περπαταμε, not too bad...

Η δεύτερη αλλαγή είναι ότι, παίρνοντας παράδειγμα από τον Γιώργο, ξεκίνησα να περπατάω εδώ και λίγες μέρες.
Φεύγω το πρωί μια ώρα, μια ολοοοοοόκληρη ώρα χωρίς κουβαδάκια, τοστάκια και μπρατσάκια ΚΑΙ χωρίς κινητό!

Μπορεί να μη θέλω αρχικά γιατί ωραία περνάμε όλοι μαζί στην βεράντα με καφέ, φρούτα και αστεία ΑΛΛΑ, ξεκινάω. Και μετά έρχονται ιδέες πολλές για οτιδήποτε, νιώθω ότι συνδέομαι με το σώμα μου, νιώθω την αγάπη μου για το μέρος εδώ.

5 χιλιόμετρα μετά, μπορώ να πω ότι αισθάνομαι θαυμάσια που το έκανα. Και γυρνώντας κάνω μια βουτιά και πίνω τον ιερό μου καφέ. Είναι απλό, φτηνό σπορ και πολύ αποτελεσματικό! 
 

3. Δεν έχεις χρόνο; Κλέψε!  

Το τρίτο που συνδέεται με το δεύτερο είναι ότι τολμάω να κλέψω χρόνο για τον εαυτό μου, δηλαδή τώρα για παράδειγμα, έφυγαν τα παιδιά με τον μπαμπά τους στους παππούδες στο χωριό. Θέλανε όλοι (δηλαδή έτσι νομίζω!) να έρθω μαζί στο τρίπτυχο πρόγραμμα "βρύση, συκιά, παϊδάκια". Και εγώ ήθελα να πάω. Δέχτηκα δυο τρία "Δεν θα έρθεις μαζί μας;;;" ΑΛΛΑ απάντησα ‘όχι’. Σκέφτηκα ότι ο εαυτός μου χρειάζεται να γράφει και να διαβάζει τώρα πιο πολύ από την παρέα τους. Θα περάσουν τρέλα και χωρίς εμένα.

Παλαιά, θα πήγαινα μαζί τους, δεν θα δεχόμουν ή ούτε θα άκουγα την ανάγκη μου για εσωτερικό ραντεβού. Και τα κάναμε πάντα όλοι μαζί. Και είναι αλήθεια ότι ήθελα να φάω παϊδάκια στο ''Πλάτανο'' αλλά έπρεπε να διαλέξω. Τρελή νίκη για μένα είναι αυτό. Και θα τους βρω πάλι σε λίγο με περισσότερη γαλήνη. Εξάλλου και αυτοί κερδίζουν τελικά. Η μαμά και η γυναίκα θα είναι πιο ζεν.

Το επόμενο βήμα τώρα είναι να κλέψουμε και λίγο χρόνο από την οικογένεια για να πάμε και για ένα κοκτέιλ (χωρίς αλκοόλ μη νυστάξουμε!) με τον Γιώργο, ας είναι και με ξεμαλλιασμένα μαλλιά και για μία ωρίτσα! 

Αυτά για την ώρα. Εάν βρω άλλα εργαλεία θα σου πω!

Και εννοείται ότι περιμένω στα σχόλια τα δικά σου κρυφά εργαλεία, εκτός και εάν δεν θέλεις να τα αποκαλύψεις !

(1) Εδώ μία σημείωση… Χωρίς τον ύπνο, τα  3 "εργαλεία" δεν ισχύουν πάντα και τόσο. Και δεν θα πω στους γονείς που ζουν την χρόνια αϋπνία να κάνουν υπομονή, ξέρω ότι είναι τρελοσκότωμα.