O χρυσός κανόνας της γονεικότητας

/

Απλά πράγματα.

Όχι τόσο.

Δυστυχώς.

Αλλά όταν μπαίνουμε στη θέση του παιδιου μας αντί να το κοιτάμε από ψηλά μόνο, έχουμε κάνει ένα μεγάλο βήμα.

«Τι θα ένιωθα στη θέση του όταν κάνω/λέω Χ»

«Είναι έτσι και όχι αλλιώς επειδή το είπα εγώ’’

/

«Είναι έτσι και όχι αλλιώς επειδή το είπα εγώ’’

Αλήθεια τώρα;

Θελουμε τα παιδιά μας να υπακούν χωρίς να καταλάβουν το γιατί;

Ή αντίθετα θέλουμε να σκέφτονται πάντα το ΓΙΑΤΙ των πάντων;

Ξέρω, δεν είναι εύκολο να εξηγούμε, εξηγούμε, εξηγούμε, εξηγούμε…

Αυτό κυριολεκτικά πονάει πολλές φορές.

Είναι πιο δύσκολο να κυβερνάς μία δημοκρατία παρά μία δικτατορία έτσι δεν είναι;

Είμαστε κουρασμένοι, μας σπάνε τα νεύρα, έχουμε προβλήματα στη δουλειά, θέλουμε να κάνουμε διακοπές και δεν γίνεται…

Έχουμε κάθε μέρα πολλούς σοβαρούς λόγους να θέλουμε τα παιδιά μας να υπακούν στο λεπτό.

Άπειρες φορές θα μας βόλευε το ‘’Κάνε αυτό, κάνε το άλλο γιατί το είπα εγώ’’ και τέλος. (Αυτό εξάλλου ακούσαμε οι περισσότεροι ως παιδιά έτσι δεν είναι;)

Τι συμβαίνει όμως αν δεν λέμε τη συγκεκριμένη πρόταση στο παιδί;

Νομίζω ότι κάθε φορά που δεν λέμε αυτήν την πρόταση στο παιδί μας, βοηθάμε ένα άτομο να μεγαλώσει.

Ένα άτομο που στην ζωή και στη κοινωνία αύριο:

* θα ξέρει να πει όχι στο «αφεντικό» του και θα ψάξει άλλη δουλειά όταν θα του ζητάει να μείνει κάθε μέρα άλλες 2 ώρες παραπάνω και να κάνει άλλες 32 δουλειές.

* δεν θα συμπεριφέρεται στη ζωή του αυταρχικά στους άλλους επιβάλλοντας την δική του άποψη με το έτσι θέλω.

* δεν θα υπακούει αυτόματα στο καθετί αλλά θα έχει ερωτηματικά στο κεφάλι του και θα μάχεται συνέχεια να μάθει τι συμβαίνει γύρω και μέσα του αντί να κλαίει τη μοίρα του.

* Θα ξέρει να προστατεύει τον εαυτό του όταν κάποιος θα του ζητήσει κάτι που δεν θέλει να κάνει, ό τι και να ναι αυτό.

* Θα υπάρχει γιατί θα σέβεται τον εαυτό του, το βαθύ και μοναδικό εαυτό του, γιατί θα αναρωτιέται «θέλω να κάνω αυτό που μου ζητάει τώρα ο X ή δεν μου ταιριάζει;»

Τροφή για σκέψη. Ότι κάνουμε με τα παιδιά μας σήμερα επιδρά σε ένα αρκετά μεγάλο βαθμό στο πως θα είναι στα 20, στα 32, στα 47 κτλ…

Οκ, ξέρω, κάποιοι θα πουν «αχ τώρα εγώ αυτό το έχω πει στο παιδί μου ή του το λέω συνέχεια. Το κατέστρεψα δηλαδή;»

Η απάντηση είναι όχι.

Η απάντηση είναι ότι το 99% των γονιών έχουν πει έστω και λίγες φορές αυτήν την πρόταση «είναι έτσι κι όχι αλλιώς επειδη το είπα εγώ».

Η απάντηση είναι ότι όλα διορθώνονται και βελτιώνονται αν το θελουμε, αν είμαστε σε κίνηση.

Η απάντηση την έχει ο καθένας μας βασικά.

Γιατί ο καθένας μας διαλέγει την απάντηση στην ερώτηση.

Κάθε μέρα.

Κάθε μέρα είναι μια καινούργια μέρα και διαλέγουμε προς τα που πάμε και τι κάνουμε.

Δεν έχουμε βάλει καμία ημερομηνία και υπογραφή.

———————————————————

Μου αρέσει πολύ που μοιράζομαι μαζί σου τις ιδέες και τα εργαλεία της θετικής γονεϊκότητας και αν σου αρέσει (και το αισθάνεσαι), μπορείς να μου πεις ένα γεια και να με κεράσεις έναν καφέ εδώ:

https://www.buymeacoffee.com/positiveparents

Ελένη