H αγαπημένη τους ιστορία από το βιβλίο...
/«Θέλετε να σας διαβάσω μερικές ιστορίες από το βιβλίο;»
Δεν το είχα κάνει ακόμα.
Είχα δώσει ένα βιβλίο στην καθεμία με αφιέρωση αλλά δεν τους είχα διαβάσει καμία ιστορία. Ούτε είχαν διαβάσει από μόνες της πάνω από 3 γραμμές
Διάβασα λοιπόν ανακατεμένες περίπου 12 ιστορίες.
Ξεκίνησα από αυτές που στην ουσία έζησα εγώ ή ο Μπαμπάς τους μαζί τους.
Διαβάσαμε την ιστορία με το τοστακι στο καράβι («Άσε και κάτι να πέσει κάτω») και η Σοφία δεν μπορούσε να πιστέψει ότι είχε τρελαθεί τότε για ένα τσαλακωμένο χαρτί του τοστ… Γελάσαμε.
Μετά διάβασα την ιστορία όπου η Ελαία (τότε 4 ετών) είχε ρίξει κατω την αδελφή της από το καρεκλάκι φαγητού προσπαθώντας να της πάρει ένα παιχνίδι… και με άκουγε προσεκτικά όταν εξηγώ μέσα στην ιστορία γιατί δεν την τιμώρησα τότε… Έκλαψα και η Σοφία μου σκούπισε τα δάκρυα.
Με άκουγαν με γουρλωμένα μάτια (εντάξει που και που κέρδιζε την προσοχή τους η γάτα που είχαν αγκαλιά )
Μου είπαν στο τέλος ότι η ιστορία που και οι 2 προτίμησαν ήταν αυτή που ονομάζεται «επιστήμονας».
Τότε ρώτησα: «Νομίζετε ότι αυτές οι ιστορίες είναι χρήσιμες για τους γονείς;»
Απαντησαν «Ναι!» και οι 2.
Ρώτησα γιατί και η Ελαία (9 ετών) μου είπε ότι είναι χρήσιμες ιστορίες (δικά της λόγια):
- για να σέβονται τα δικαιώματα των παιδιών
- για να αφήνουν οι γονείς τα παιδιά να εξερευνήσουν περισσότερο
- για να μην τιμωρούν τα παιδιά τους
- να μείνουν οι γονείς ήρεμοι με τα παιδιά
Η Σοφία (7) απάντησε ότι είναι ωραίες ιστορίες επειδή είμαι πολύ αγκαλίτσας.
Ήταν μια όμορφη στιγμή που θα την θυμάμαι όταν θα είμαι μια γιαγιά.
———————-
Φωτό με το παιδικό γουρουνάκι μου και το βιβλίο «Μαμά, Μπαμπά, μ’ακουτε;» Που κυκλοφορεί σε όλα τα *θετικά βιβλιοπωλεία ή μπορείς να παραγγείλεις ΕΔΩ
