Όπως όλα τα παιδιά του κόσμου, (κάποιες φορές) το παιδί σου φωνάζει, χτυπιέται και ρίχνει αντικείμενα παντού γύρω του κτλ. επειδή κάτι θέλει και δεν γίνεται ή δεν του το δίνεις.  

Και σ´εσένα, όπως όλες οι μαμάδες ή οι μπαμπάδες του κόσμου, σε αυτές τις περιπτώσεις σίγουρα έχει τύχει να λες στο παιδί σου:  

‘’Σταμάτα τώρα, σιγά τι έχεις πάθει και κάνεις έτσι; Θα πάμε στο πάρκο αύριο, βρέχει τώρα, δεν το βλέπεις;

Και ίσως και αυτό :

‘’Εάν συνεχίσεις όμως έτσι, ούτε αύριο θα πάμε’’ .

Και ενώ βεβαίως δεν πρόκειται να το κάνεις, θα ήθελες πάρα πολύ να το βάλεις στο ντους και να του ρίξεις κρύο νερό για να κλείσει επιτέλους το στόμα του (για να το πούμε ευγενικά).

Και για κάποιο λόγο, δεν βοήθησε καθόλου η ανταπόκριση σου…, το ‘’Σταμάτα τώρα, σιγά τι έχεις πάθει και κάνεις έτσι; Θα πάμε στο πάρκο αύριο, βρέχει τώρα, δεν το βλέπεις; ‘’ .

Τι εννοώ όταν λέω δεν βοήθησε;

Εννοώ ότι το παιδί συνέχισε ακόμα πιο έντονα να εκφράζει το θυμό του, δηλαδή να ουρλιάζει και να χτυπιέται.

Και εσύ να νευριάσεις περισσότερο… και να χρειάζεσαι και εσύ κρύο ντους…

Και αυτό, όπως ξέρουμε, με μικρά παιδιά, γίνεται κάθε μέρα ή και κάθε λίγες ώρες…

Η ερώτηση τότε είναι πώς μπορούμε να ανταποκριθούμε διαφορετικά όταν το παιδί θυμώνει για να το βοηθήσουμε να διαχειριστεί καλύτερα το θυμό του και να είμαστε και εμείς οι γονείς (λίγο) πιο ζεν;  

Μία ιδέα…