Κάθε μέρα αμφιβάλλω...
/Κάθε μέρα αμφιβάλλω. Από την ημέρα που γεννήθηκες.
Αν πίνεις αρκετό γάλα, αν είναι καλό που κοιμάσαι μαζί μας, αν μπορώ να σε αφήσω στη γιαγιά και για πόση ώρα…
Αναρωτιέμαι επίσης πώς μπορώ να σε βοηθάω να διαχειριστείς τις συναισθηματικές σου θύελλες, πώς να σου πω «όχι» ή «ναι» ή «μήπως»…
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.
Κάθε μέρα αναρωτιέμαι αν κάνω «σωστά» ή «λάθος».
Και νιώθω άβολα… Γιατί αποσυντονίζομαι ανάμεσα σε αυτά που βίωσα εγώ ως παιδί, αυτά που ξέρω, αυτά που μαθαίνω, αυτά που ακούω, αυτά που περνάμε μαζί…
Η ζωή όμως δεν είναι άσπρη ή μαύρη. Ούτε γκρι.
Είναι πολύχρωμη.
Και οι αμφιβολίες μου είναι τα χρώματα.
Και έτσι, θέλω να τις αντέξω τις χρωματιστές μου αβεβαιότητες.
Μήπως τα πράγματα δεν είναι όπως τα είχα καταλάβει εξαρχής – άσπρα ή μαύρα…
Μπορώ να δω τα πράγματα από μία άλλη οπτική γωνία, για να σέβομαι και τα δικά σου όρια…
Τα χρώματα μου επιτρέπουν να εξελίσσομαι…
Όταν αμφιβάλλω, δέχομαι ότι η ζωή μπορεί να με αλλάξει…»
——————
Ιστορία με τίτλο «Αμφιβάλλω άρα αλλάζω», μία από τις 110 ιστορίες του νεογέννητου βιβλίου μου «Μαμά, Μπαμπά, μ‘ ακούτε;».
———————
Φωτό από το μακρινό 2017 με την Σοφία 18 μηνών να χτυπάει μια καμπάνα στην Γαλλία
